MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların, hakkında kurulan 03/02/2015 tarihli mahkumiyet hükümlerine karşı 26/05/2015 ve 04/01/2016 tarihli dilekçelerindeki anlatımlarından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme istemlerinde bulunduklarının anlaşılması ve eski hale getirme istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle Salihli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/05/2015 ve 12/01/2016 tarihli ek kararlarının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yokluğunda verilip, 19/03/2015 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilen 03/02/2015 tarihli kararı 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 04/01/2016 tarihli dilekçesi temyiz eden sanığın temyiz istemi ile yerinde görülmeyen eski hale getirme isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yokluğunda verilen karar, sanığın Mernis adresine 01/05/2015 tarihinde Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmiş ise de, tebligatın yapıldığı tarihte sanığın askerde olduğunun anlaşılması karşısında; söz konusu tebliğ işleminin usulsüz olduğu ve sanığın öğrenme üzerine sunduğu 26/05/2015 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanığa konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 02.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.