Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/18274 Esas 2016/10600 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/18274
Karar No: 2016/10600

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/18274 Esas 2016/10600 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2015/18274 E.  ,  2016/10600 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Mahkemece, davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmişse de; kadının sigortalı çalışmasına ilişkin olarak belge sunulduğu görülmüştür. Bu durumda, Türk Medeni Kanununun 175. madde koşullarının davacı kadın yararına gerçekleşip gerçekleşmediği, kadının çalışıp çalışmadığı, çalışıyor ise elde edilen gelirin kadını yoksulluktan kurtarıp kurtarmayacağı araştırılmadan yazılı şekilde eksik inceleme ile kadın yararına yoksulluk nafakası takdir edilmesi doğru bulunmamıştır.
    3-Mahkemece, tarafların Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesinde yer alan evlilik birliğinin sarsılması sebebiyle boşanmalarına karar verilmiştir. Yapılan yargılama sonucunda davalı erkekten kaynaklanan davacının kişilik haklarına saldırı niteliğinde maddi bir hadise ispatlanamamıştır. Boşanmaya sebep olan olaylar manevi tazminatı gerektiren bir olgu değildir. Bu durumda, davacı kadının manevi tazminat (TMK m. 174/2) isteğinin reddi gerekirken, kabulü doğru bulunmamıştır.
    4-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.), (3.) ve (4.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.30.05.2016 (Pzt.)



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.