Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 11.03.2014 gün ve 2013/4785/17749 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 21.03.2014 gün ve KYB 2014/98724 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma ve karşılıksız yararlanma suçlarından sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 163/3, 52/2 ve 62. (iki kez) maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adlî para ve 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, mühür bozma yönünden verilen para cezası bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, karşılıksız yararlanma suçu yönünden verilen hapis cezasının ertelenmesine ve aynı Kanun"un 53/1-a-b-d bentlerinde sayılı haklardan yoksun bırakılmasına dair Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/01/2013 tarihli ve 2012/520 esas, 2013/25 sayılı kararını ve bu kararı müteakip aynı sanığın aynı eylemleri sebebiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 163/3, 52/2 ve 62. (iki kez) maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adlî para ve 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, mühür bozma yönünden verilen para cezası bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, karşılıksız yararlanma suçu yönünden verilen hapis cezasının ertelenmesine ilişkin Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/03/2013 tarihli ve 2012/772 esas, 2013/189 sayılı kararlarını kapsayan dosyaların incelenmesinde,
I- Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/01/2013 tarihli ve 2012/520 esas, 2013/25 sayılı kararına yönelik incelemede;
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 esas, 2013/15670 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması karşısında özel şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı cihetle, somut olayda sanığa elektrik dağıtım hizmeti sunan şirketin suç tarihinde özelleştirme işlemlerinin tamamlanıp tamamlanmadığı araştırılmadan sanığın aleyhine olacak şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde,
2- 5237 sayılı Kanun"un 53/4. maddesinde yer alan "Kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, aynı Kanun"un 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde,
II- Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/03/2013 tarihli ve 2012/772 esas, 2013/189 sayılı kararına yönelik incelemede;
1- Dosya kapsamına göre sanığın kullandığı sayacın 10/01/2012 tarihli tutanak ile mühürlenip elektriği kesildikten sonra 12/04/2012 tarihinde yapılan kontrolde kaçak elektrik kullandığı tespit edilmesi sonucu yapılan ihbar üzerine düzenlenen 18/12/2012 tarihli iddianameye istinaden yapılan yargılama sonucunda mühür bozma ve karşılıksız yararlanma
2

suçlarından mahkumiyetine karar verilmişse de, 12/04/2012 tarihinden önce 25/03/2012 tarihinde de sanık hakkında aynı şekilde kaçak elektrik kullandığından bahisle tutanak tutulduğu ve bu tutanak üzerine sanık hakkında düzenlenen 30/07/2012 tarihli iddianameye istinaden yapılan yargılama sonucunda Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/01/2013 tarihli ve 2012/520 esas, 2013/25 sayılı kararı ile mühür bozma ve karşılıksız yararlanma suçlarından mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla, sanık hakkında düzenlenen ilk iddianame olan Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/520 esas sayılı dosyasına konu 30/07/2012 tarihli iddianameye kadar düzenlenen 25/03/2012 ve 12/04/2012 tarihli tutanakların tek bir mühür bozma ve karşılıksız yararlanma suçlarını oluşturacağı, bu suçlar nedeniyle de Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/01/2013 tarihli ve 2012/520 esas, 2013/25 sayılı kararı ile mahkumiyet kararı verildiği, sanık hakkında hukuki kesinti oluşturan ilk iddianameye kadar düzenlenmiş her tutanak için ayrı ceza verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde ikinci kez mahkumiyete karar verilmesinde,
2- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 esas, 2013/15670 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması karşısında özel şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı cihetle, somut olayda sanığa elektrik dağıtım hizmeti sunan şirketin suç tarihinde özelleştirme işlemlerinin tamamlanıp tamamlanmadığı araştırılmadan sanığın aleyhine olacak şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
İddianamelerde işlendiği ileri sürülen karşılıksız yararlanma ve mühür bozma suçlarının niteliğine, yasada öngörülen cezalarının üst sınırlarına, kanun yararına bozma isteminin kapsamına ve 2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararına göre; kanun yararına bozma istemini inceleme görevi Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Daireye gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.