Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 04.03.2014 gün ve 2014/4300/16267 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 21.03.2014 gün ve KYB 2014/98577 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık ...’in, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 274/1, 80, 59, 72, 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 4. maddeleri uyarınca neticeten 1.384,00 yeni Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, verilen cezanın 647 sayılı Kanun’un 6. maddesi gereğince ertelenmesine dair Bağcılar (kapatılan) 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/11/2006 tarihli ve 2004/1283 esas, 2006/380 sayılı kararını müteakip sanığın erteleme süresi içerisinde 02/03/2009 tarihinde işlediği imar kirliliğine neden olmak suçundan dolayı Küçükçekmece 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/12/2011 tarihli ve 2011/354-1007 sayılı ilamı ile cezalandırıldığından bahisle ertelenen 1.384,00 Türk lirası para cezasının aynen infaz edilmesine ilişkin Bakırköy 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/09/2013 tarihli ve 2004/1283 esas, 2006/380 sayılı ek kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde,
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51. maddesinde sadece hapis cezalarının ertelenmesi ve erteli hapis cezasının aynen infazına ilişkin hususların düzenlendiği, anılan maddede para cezalarının ertelenmesi ve aynen infazı konusunda ise bir düzenleme bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazetede"de yayımlanan 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesine göre,
İncelenen dosya içeriğine göre; Bakırköy 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.09.2013 gün ve 2004/1283 esas, 2006/380 sayılı ek kararının sanığa 19.09.2013 tarihinde tebliğini müteakip müdafii tarafından verilen 25.09.2013 havale tarihli dilekçeyle temyiz edilmesi üzerine mahkemenin 08.11.2013 gün ve aynı sayılı ek kararıyla para cezasının miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle vaki temyiz isteminin reddine karar verildiği, temyiz isteminin reddine ilişkin kararlar 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 315/2. maddesi uyarınca temyizi olanaklı kararlardan olduğu ancak red kararının hükümlü müdafiine tebliğine dair bir tebligatın dosya içerisinde bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Kanun yararına bozma isteminin incelenebilmesi için hükümlü müdafiinin vaki temyiz isteminin reddine dair Bakırköy 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.11.2013 gün ve 2004/1283 esas, 2006/380 sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararının tebliğine dair belge ile bu karara karşı yasayoluna başvurulmuş olması durumunda ilgili dilekçenin aslı veya onaylı suretinin eklenerek, dosyanın kanun yararına bozma istemine esas olmak üzere incelenmesi yapılmak amacıyla iadesi için mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.