Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 6.138 TL maddi ve 6.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının gözaltına alınıp tutuklandığı tarihte yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesine göre, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her hâlde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, bu kapsamda tazminat talebinin dayanağı olan Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.12.2013 tarih, 2013/94 Esas - 2013/446 Karar sayılı beraat hükmünün 02.04.2014 tarihinde kesinleştiğine dair şerh düzenlenmiş ise de, anılan ceza dava dosyası celp edilip ayrıntılı olarak incelenerek, ceza yargılamasında davacının bir müdafi tarafından temsil edilip edilmediği, kararın davacının ya da müdafiinin yüzüne karşı verilip verilmediği, yokluklarında karar verildiğinin tespit edilmesi halinde kararın davacıya ya da müdafiine hangi tarihte tebliğ edildiği, beraat hükmünden haberdar olup olmadıkları, beraat hükmünün kesinleşme şerhinde belirtilen tarihte kesinleşip kesinleşmediği, hangi tarihte kesinleştiği ve beraat hükmünün içeriğinde, CMK"nın 141/2. ve 232/6. maddelerinde belirtildiği şekilde ayrıntılı olarak tazminat hakkının bulunduğunun, başvuru merciinin ve süresinin hatırlatıldığı dikkate alınarak, beraat hükmünün kesinleşme şerhli örneğinin davacıya tebliğ edilip edilmediği belirlenip 27.03.2015 tarihinde açılan davanın CMK"nın 142/1. maddesinde öngörülen üç aylık ve bir yıllık süreler içinde açılıp açılmadığı tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün sair yönleri incelenmeksizin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.