Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4791 Esas 2018/11600 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 51/1, 51/3, 6, 7. maddesi uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Meydana gelen trafik kazası neticesinde katılanın hayati tehlike oluşturmayacak, vücudunda orta(3) derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı anlaşıldığından, sanığın eyleminin TCK’nın 89/2-b. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Uzlaşma kapsamında olan suç hakkında soruşturma aşamasında, sanık ve katılanın uzlaşmak istediklerini beyan etmelerine rağmen, CMK’nın 253. maddesi uyarınca usulüne uygun uzlaştırma işlemi yapılmadan hüküm kurulmuş, yargılama aşamasında da aynı Kanunun 254. maddesi uyarınca bu eksiklik giderilmemiş ise de; sanığın yargılama sonuna kadar katılanın zararını gidermediği ve katılanın şikayetinin devam ettiği anlaşılmış olup, bu itibarla taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığı kabul edilmekle, tebliğnamedeki uzlaştırma işlemi yapılması gerektiğine yönelik bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA 04/12/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.