MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Basit cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkûmiyet, kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında basit cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleri ile kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararın incelenmesinde,
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, basit cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleri ile kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararın ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat hükmünün temyiz incelemesine gelince,
Katılanlar ...ve ...’nin aşamalardaki beyanları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın nüfus kayıt örneğine göre suç tarihinde üç yaşı içerisinde olan ve ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 02.02.2007 tarihli kararıyla geçici olarak velâyeti annesine bırakılan çocuğu mağdur ...’ı kucağına alıp kaçırmak istediği sırada katılanlar ...ve ..."in engel olması nedeniyle eylemini tamamlayamadığı anlaşıldığından, sanığın TCK"nın 234/1-2 maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçuna teşebbüsten mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.