MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Dosya kapsamındaki sanığın adli sicil kaydına ve getirtilen ilama göre mükerrir olan sanık hakkında TCK"nun 58. maddesinin uygulanmaması, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/04/2014 tarihli 2013/120 Esas, 2014/209 Karar sayılı ilamında belirtildiği gibi temyiz edenin sıfatına ve aleyhe temyiz olmadığına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1)Dosya içeriğinden mağdurun sanığın aracına zarar vermesi nedeniyle çıkan ve kimin başlattığı kesin olarak belirlenemeyen kavgada, sanığında mağdurun eylemi sonucunda yaralandığı anlaşılmakla; sanık lehine TCK 29 maddesince haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2)Mahkemenin de kabul ettiği üzere sanığın kardeşi olan mağduru nacağın sapı ile yaraladığı anlaşılmakla, sanığın eyleminin TCK"nun 86/3-a ve 86/3-e maddeleri kapsamında kaldığı anlaşılmakla, sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak verilmesi gerektiği halde, yazılı şekilde alt sınırdan ceza verilmesi,
Kabule göre de;
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı saklı tutulmak kaydıyla hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı
olarak BOZULMASINA, 19.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.