Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/5189 Esas 2021/7695 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/5189
Karar No: 2021/7695

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/5189 Esas 2021/7695 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasında verilen kararın temyizi üzerine hüküm verdi. Hükümde, davalı kadının temyiz itirazlarının çoğunun yersiz olduğu belirtildi. Ancak maddi ve manevi tazminat miktarının düşük olduğu ve davalı kadına yoksulluk nafakası verilmesi gerektiği vurgulandı. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri dikkate alınarak daha uygun tazminat miktarlarının belirlenmesi gerektiği ifade edildi. Ayrıca, Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi koşullarının davalı kadının bakımı için oluştuğu ve yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, 174/1 ve 174/2 maddeleri, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri ve Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi olarak açıklandı.
2. Hukuk Dairesi         2021/5189 E.  ,  2021/7695 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50. ve 51. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
    3-Mahkemece davalı kadının geçici olarak hademelik yaptığı, bazen de tarlada çalıştığı, boşanma ile yoksulluğa düşemeyeceği anlaşıldığından yoksulluk nafaka talebinin reddine karar verilmiş ise de tarafların sosyal ve ekonomik durum araştırmasında kadının ev hanımı olduğu ve ailesi ile kaldığı, dosyada mevcut tanık beyanlarına göre de düzenli bir iş ve gelirinin olmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, Türk Medeni Kanunu"nun 175. maddesi koşulları davalı kadın bakımından oluşmuştur. Davalı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde talebin reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.10.2021 (Pzt.)



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.