Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/23403 Esas 2017/159 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/23403
Karar No: 2017/159
Karar Tarihi: 09.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/23403 Esas 2017/159 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, müştekinin motosikletini çalması sonucunda hırsızlık suçu işlediği ve mahkum olduğu belirtilmektedir. Mahkeme kararının temyiz incelemesi sonucunda, hırsızlık suçunun kanunda belirtilen uygun maddeye göre yargılanmadığı, bu sebeple de kararda bozma nedeni olmadığı belirtilmiştir. Ancak, sonraki bir kanun değişikliği ile hırsızlık suçu da uzlaşma kapsamına alınmıştır. Ancak, sanığın yanlış uygulama nedeniyle tekrar yararlanması hakkaniyete aykırı bulunmuştur. Ayrıca, kararın kesinleştiği tarih itibariyle yapılacak yargılama giderlerinin de toplam gider kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu: 141/1, 142/1 (b)
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun: 34. madde
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu: 253/1 (b) bendi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun: 106. madde
- TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi (Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı verdiği madde)

17. Ceza Dairesi 2015/23403 E. , 2017/159 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın, müştekinin ikametinin avlusuna park ettiği motosikleti çalması şeklindeki olayda; eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1. maddesinin (b) bendine uyduğu gözetilmeyerek aynı Kanun"un 141/1 ile hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, her ne kadar hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçu da uzlaşma kapsamına alınmış ise de, atıfet kuralı uyarınca Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün ve 2008/6-47 Esas, 2008/43 sayılı Kararı ışığında, sanığın yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkacak sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasının hakkaniyete aykırı sonuçlar doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin sakatlanmasına yol açacağı değerlendirildiğinden, tekerrüre esas alınan ilamın hükümde gösterilmemiş olması, infaz aşamasında kendiliğinden dikkate alınması ve uygulanması mümkün görüldüğünden, Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamış, hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 09.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.