Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/3422 Esas 2016/5665 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen davada, İstanbul 14. Asliye Hukuk ve İstanbul 7. İş Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi,gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, manevi tazminat istemine ilişkindir.
İstanbul 14. Asliye Hukuk Mahkemesince, taraflar arasındaki ilişkinin hizmet sözleşmesine dayandığı ve iş mahkemesinin görevli olduğu gerekçesi ile görevsizlik yönünde hüküm kurulmuştur.
İstanbul 7. İş Mahkemesi ise manevi tazminata konu sözlerin, iş ilişkisinin sona ermesinden sonra gerçekleştiği gerekçesiyle karşı görevsizlik yönünde hüküm kurmuştur.
4857 sayılı İş Kanununun 1/II maddesinde “Bu Kanun, 4. maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, bu işyerlerinin işverenleri ile işveren vekillerine ve işçilerine faaliyet konularına bakılmaksızın uygulanır.” hükmüne yer verilmiştir. Buna göre bir davanın iş mahkemesinde görülebilmesi için taraflar arasında işçi ve işveren ilişkisinin bulunması ve uyuşmazlığın bu ilişkiden kaynaklanması gerekmektedir.
Somut olayda, davacı vekilinin, davacının davalı işyerinde santral operatörü olarak çalışmakta iken iş akdinin haksız olarak feshedildiği, davalı kurum yetkililerinden genel başkan yardımcısının müvekkiline yönelik olarak "İsminin ... olması bile onun işten çıkarılmasına yeter" şeklinde sözler sarf ettiği, bu sözler nedeniyle davacının manevi olarak zarar gördüğünü ileri sürerek manevi tazminata karar verilmesi istemiyle dava açtığı, anlaşılmaktadır.
Dosya kapsamından, manevi tazminata neden olarak ileri sürülen olayların taraflar arasındaki hizmet sözleşmesinin sona ermesinden sonra gerçekleştiği, dolayısıyla taraflar arasında hizmet sözleşmesi bulunmadığı ve taraflar arasında akdedilen iş sözleşmesi ve iş ilişkisinden bağımsız, haksız fiil iddiasına dayalı olarak açılmış bir tazminat davası olduğu anlaşılmakla, uyuşmazlığın asliye hukuk mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince İstanbul 14. Asliye Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 17/05/2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.