Bir suçu gizlemek delillerini ortadan kaldırmak ya da yakalanmamak amacıyla öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/6291 Esas 2014/1637 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6291
Karar No: 2014/1637
Karar Tarihi: 17.03.2014

Bir suçu gizlemek delillerini ortadan kaldırmak ya da yakalanmamak amacıyla öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/6291 Esas 2014/1637 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir suçu gizlemek amacıyla öldürme suçu işleyen sanığın TCK'nun ilgili maddeleri uyarınca müebbet hapse çarptırılmasına karar verdi. Daha önce verilen bir kararın da bu kararın doğruluğunu teyit ettiği belirtildi ve yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu kurulan hükümde isabetli bir durum olmadığı görüldü. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nun 82/1-h, 62, 53, 450/9, 59, 31, 33. maddeleridir. 82/1-h maddesi bir suçu gizlemek, delillerini ortadan kaldırmak veya işlenmesini kolaylaştırmak amacıyla öldürme suçunu düzenlerken, diğer maddeler çeşitli ceza hükümlerini belirtmektedir.

1. Ceza Dairesi 2013/6291 E. , 2014/1637 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bir suçu gizlemek delillerini ortadan kaldırmak ya da yakalanmamak amacıyla öldürme
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 82/1-h, 62, 53. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.02.2000 tarih ve 1999/101 Esas- 2000/36 Karar sayılı kararı ile sanığın eyleminin müessir fiil suçunu işlemek, delil ve emarelerini ortadan kaldırarak cezadan kurtulmak amacıyla öldürme suçu olarak belirlenip 765 sayılı TCK.nun 450/9. maddesine göre cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın Dairemizin 15.11.2000 tarih ve 2000/2247 Esas- 2000/3162 Karar sayılı ilamıyla onanmak suretiyle kesinleştiği, aynı eylemin 5237 sayılı TCK.nun 82/1-h maddesinde düzenlenen bir suçu gizlemek, delillerini ortadan kaldırmak veya işlenmesini kolaylaştırmak amacıyla öldürme suçu olarak düzenlendiği, İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/306 Esas- 2012/305 Karar sayılı kararında da bunun belirtilmiş bulunduğu, uyarlama yargılamasının nev"i şahsına münhasır bir nevi infaz yargılaması olduğu da gözönüne alınarak, tebliğnamedeki bozma öneren düşünce benimsenmemiştir.
2-Hükümlü ... hakkında 765 sayılı TCK.nun 450/9, 59, 31, 33. maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 Sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca, yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu kurulan hükümde isabetsizlik görülmediğinden; re"sen temyize tabi bulunan hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (ONANMASINA), 17/03/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.