Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/1601 Esas 2020/6792 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1601
Karar No: 2020/6792
Karar Tarihi: 01.07.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/1601 Esas 2020/6792 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hırsızlık suçu işleyen sanığın, 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinde belirtilen artırım oranı en fazla 1/3 iken, suç tarihi öncesindeki haliyle 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesiyle değiştirilmeden önceki halinde artırım oranı 1/2 olarak belirlenmişti. Ancak sanık lehine kazanılmış haklarının korunması gerektiğinden, sonuç cezanın değişmemesi ve hak kaybı olmaması sebebiyle bu husus bozma nedeni olarak değerlendirilmedi.
Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının da göz önünde bulundurulmasıyla, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmektedir.
5237 sayılı TCK'nın 143. ve 53. maddeleri üzerine yapılan tartışmalar sonucunda, sanık ve müdafiinin temyiz talebinin reddedilerek, hükmün usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle onanmasına karar verilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2020/1601 E. , 2020/6792 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suç tarihinin 6545 sayılı Kanunun yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önceki bir tarih olan 28.04.2014 tarihi olduğu ve suç tarihi itibariyle sanığın daha lehine olan 6545 sayılı Kanunun 63. maddesi ile değişiklik yapılmadan önceki haline göre 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesindeki artırım oranı en fazla 1/3 olduğu halde bu oranın da üstünde bir oran olan 1/2 oranında artırım yapılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesine rağmen CMUK 326/son maddesi gereğinde sanığın kazanılmış hakkına riayetle sonuç cezanın değişmemesi ve hak kaybı olmaması sebebiyle bu husus bozma nedeni olarak değerlendirilmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... ve müdafiinin temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 01.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.