Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3873 Esas 2021/308 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi kötüye kullanma
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK"nın 231/8. maddesine, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği, buna karşılık dava konusu somut olayda sanıklar suçu, yasal değişiklikten önce, 01/10/2009 ve 24/03/2011 tarihinde işlendiğinden, yasal engel oluşturmayacağı gözetilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK"nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle hakim tarafından değerlendirilmesinde yasal zorunluluk bulunması karşısında, sanıkların kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyecekleri hususunda ulaşılacak kanaate göre haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK"nın 231/6. maddesinde yer alan objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin "Sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş olduğundan ve sanığın yeniden suç işlemeyeceği hususunda mahkememizde kanaat oluşmadığından 6545 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanunun 231/8. maddesi gereğince" şeklindeki yasal olmayan yetersiz gerekçeler ile 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 27/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.