Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25103 Esas 2017/144 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25103
Karar No: 2017/144
Karar Tarihi: 09.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25103 Esas 2017/144 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık davası kararı temyiz edildi. Yapılan inceleme sonucu suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak mahkeme kararında, suçun uzlaşma kapsamına alındığı ve 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi gereği failin lehine olan kanunun uygulanması gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanıkların yargılama giderlerinin eşit şekilde tahsiline karar verilmesinin yanlış olduğu ve TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozuldu ve sanıkların müdafilerinin temyiz itirazları kabul edildi. 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri ise kararda detaylı bir şekilde açıklanmadı.

17. Ceza Dairesi 2015/25103 E. , 2017/144 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suça da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2-Birlikte suç işleyen sanıkların kendi sebep oldukları yargılama giderlerinden ayrıca, birlikte ortak sebep oldukları yargılama giderlerinden ise payları oranında sorumlu tulumaları gerekirken, “eşit” tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 09.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.