ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

A- Davalı ... çıkarılan muhtıraya rağmen temyiz masraflarını yatırmadığı anlaşıldığından davalı .... vekilinin temyiz talebinden vazgeçmiş sayılmasına,
B- Davacı vekili ile davalı .... vekilinin temyizlerine gelince;
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekili ile davalı .... vekilinin aşağıdaki,bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- HMK. nun 297/2. Maddesi uyarınca “ Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Hükmün oluşturulması Mahkemenin görevi olup, hükme ilişkin usul kuralları Mahkemece ve temyiz aşamasında Yargıtay’ ın ilgili Dairesi taraf ından re’sen gözetilmek zorundadır.
Mahkemece davacı lehine hüküm altına alınan hak ve alacakların “ …davalı YASAL TEMSİLCİSİ .... olan ... den alınarak davacıya verilmesine “ şeklinde hüküm oluşturulmuştur.
“…davalı YASAL TEMSİLCİSİ .... olan” şeklinde kurulan hükmün ne anlama geldiği, davalı Bakanlığa ne tür bir yükümlülük yüklediği anlaşılamamıştır. Hüküm bu hali ile şüphe ve tereddüt uyandıracak nitelikte olup, hatalıdır.

Yaşlılık, malullük aylığı ya da toptan ödeme almak için işyerinden ayrılma veya yaş hariç yaşlılık aylığı koşullarının oluşmasına bağlı fesih halinde, işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa başvurduğunu yada yaş hariç yaşlılık aylığı koşullarının oluştuğunu belgelemesi şarttır. Bu halde faiz başlangıcı da anılan belgenin işverene verildiği tarihtir.
Emekliliğe hak kazanma belgesi işverene bildirilmemişse, işverence kıdem tazminatı olarak ilk taksitin ödendiği tarih bakiye kıdem tazminatı için faiz başlangıcı sayılmalıdır. Böyle bir taksit ödemesi de olmadığı durumlarda faiz başlangıcı, davanın açıldığı ya da icra takibinin yapıldığı tarihtir.
Somut olayda davacı yaş hariç yaşlılık aylığı koşullarının oluştuğuna ilişkin belgeyi işverene verdiğini kanıtlayamadığından faiz başlangıcının dava tarihi yerine fesih tarihi olarak belirlenmesi hatalıdır.
Ayrıca yargılama giderlerinin hesabında davacının yaptığı harç masraflarının kabul ve redde göre oranlanmayacağının düşünülmemesi ve 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yükletilmesi hatalı olup, hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasındaki “ …davalı ..... olan ... den alınarak davacıya verilmesine “ şeklindeki cümlelerinin harca ve yargılama giderine ilişkin paragraflardakiler hariç, tamamının çıkartılarak, yerlerine ayrı ayrı “…davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine “ cümlesinin yazılmasına,
Hüküm fıkrasının harç ve yargılama giderlerine ilişkin paragflarının tamamen çıkartılarak yerlerine;
“ Alınması gereken 841,70 TL. karar-ilam harcından peşin alınan 371,25 TL. nin mahsubu ile bakiye 470,45 TL. karar-ilam harcının davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan davalı ... ... .. ...i’ nden alınarak, hazineye irat kaydına,
Davacının yaptığı harçlar hariç, 269,00 TL. yargılama giderinden kabul ve ret oranına göre hesaplanan 176,60 TL. sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen, 391,15 TL. harç masrafının sadece davalı ...’ nden alınarak davacıya verilmesine, “ paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.05.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.