Kasten öldürmeye teşebbüs - tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/251 Esas 2014/1608 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/251
Karar No: 2014/1608
Karar Tarihi: 17.03.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - tehdit - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/251 Esas 2014/1608 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bakırköy 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Suça sürüklenen çocuk Onur, suç tarihinde ceza ehliyeti bulunmadığı için ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ancak yüksek güvenlikli bir sağlık kurumunda koruma ve tedavi altına alınmasına karar verilmiştir. Ancak karar, sanığın akıl hastası olması durumunda yapılacak uygulamaların sınırlarını belirleme açısından eksiklikler taşıdığı gerekçesiyle bozulmuştur. Atılı suçlar sabit görüldüğü için akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirine hüküm verilen çocuğa bütün yargılama giderlerinin yükletilmesi gerektiği de belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 32 ve 57. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/3-a ve 325/1. maddeleri gündeme gelmiştir.

1. Ceza Dairesi 2013/251 E. , 2014/1608 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No: 1 - 2012/133110
MAHKEMESİ : Bakırköy 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO: 23/03/2012, 2009/185 (E) ve 2012/92 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, tehdit

TÜRK MİLLETİ ADINA

Suça sürüklenen çocuk Onur"un suç tarihinde ceza ehliyeti bulunmadığına ilişkin Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Gözlem İhtisas Dairesinin ve 6. İhtisas Dairesinin raporları göz önünde bulundurularak sanıkta "şizofreniform" denilen akıl hastalığının mevcut olduğu anlaşılmış, hakkında 5237 sayılı TCK.nun 32. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve aynı kanunun 57. maddesi uyarınca yüksek güvenlikli bir sağlık kurumunda koruma ve tedavi altına alınmasına dair verilen kararda bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin ve katılanlar vekilinin bir sebebe dayanmayan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
1-Sanığın akıl hastası olması kusurluluğu ortadan kaldırmakla birlikte suçun oluşmasını engellemeyeceği cihetle; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.04.2008 tarih, 2008/1-22 Esas, 2008/80 Karar sayılı ilamında da belirtildiği şekliyle, sanığın akıl hastası olması durumunda yapılacak uygulamanın sınırlarını belirleme açısından, işlenen fiilin bir suçu oluşturup oluşturmadığı, eğer oluşturuyor ise suç vasfının belirlenmesi ve gerek sübuta ve gerekse vasfa ilişkin gerekçeli değerlendirmenin her bir suç için CMK.nun 230/1-b maddesi gereğince ayrı ayrı hükümde tartışılması gerekirken, gerekçesiz olarak doğrudan 5271 sayılı CMK.nun 223/3-a maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına ve 5237 sayılı TCK.nun 57. maddesi gereğince akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına karar verilmesi;
2-Atılı suçları işlediği sabit görülerek hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirine hüküm olunan suça sürüklenen çocuğa, 5271 sayılı CMK.nun 325/1. maddesi gereğince bütün yargılama giderlerinin de yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Bozmayı gerektirmiş olup, suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 17/03/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.