Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın idaresindeki araçla, meskun mahal içindeki, asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, yolun sağ tarafından otobüs durağına yürüyen katılana çarptığı olayda; 22/07/2014 tarihli Adli Tıp Kurumu raporuna göre katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığının sabit olması ve 21/11/2014 tarihli bilirkişi raporuna göre sanığın tali kusurlu bulunması karşısında; mahkemenin uygulamada katılanın hayati tehlike geçirdiğini kabul ederek hüküm kurması ve sanığın neden asli kusurlu kabul edildiğine ilişkin gerekçeye yer vermemesi,
2) 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.