Esas No: 2015/21752
Karar No: 2016/957
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/21752 Esas 2016/957 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 3 - 2014/34975
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu ... Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/10/2013
NUMARASI : 2013/209 (E) ve 2013/766 (K)
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanık ..."ın aşamalarda alınan savunmalarında özetle, diğer sanığın kullandığı çekiciyi trafikte seyir halinde iken sinyal vermeden sola, önüne kırdığını, son anda kaza yapmaktan kurtulduğunu, çekiciyi yolun ortasında durduran diğer sanığın araçtan inip yanına geldiğini, hakaret ettiğini, yumruk attığını, iddia etmesi, sanığın bu beyanının aksinin ispatlanamaması karşısında, görgü tanığı bulunmayan olayda ilk haksız hareketin kimden geldiğinin kesin olarak belirlenememesi nedeniyle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-2..-3.. sayılı Kararı ve Ceza Dairelerinin duraksamasız uygulamaları da dikkate alınarak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Doğum tarihi itibariyle sanığa ait olmadığı anlaşılan adli sicil kaydının hükme esas alınması suretiyle TCK"nin 51. ve CMK."nin 231. maddelerinin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.01.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.