Tebliğname No : 4 - 2011/7115
MAHKEMESİ : Isparta 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/11/2010
NUMARASI : 2010/20 Esas, 2010/477 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mahkemece yasal olmayan gerekçe ile hakaret suçunun, direnme suçunun unsuru olarak kabul edilerek verilen beraet kararı aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Direnme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Direnme eylemini tek bir fiille birden fazla görevliye karşı işleyen sanık hakkında TCK"nın 43/2-1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilebilmesi için, aynı maddenin 6. fıkrasında zararın ödenmesi koşulu öngörülmüş ise de, bu koşulun aranabilmesi için suçun niteliği veya işleniş biçimine ve doğurduğu sonuçlarına göre ortada maddi bir zararın bulunmasının zorunlu olduğu, buna karşın görevi yaptırmamak için direnme suçunun meydana getirdiği bir zarardan söz edilemeyeceği gözetilmeksizin, sabıkası olmayan ve duruşma tutanaklarına yansımış olumsuzluğu da bulunmayan sanık hakkında "kişilik hali ve zararın giderilmemiş olması" şeklinde yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle CMK"nın 231. maddesinin uygulanmaması,
Kasten yaralama suçu yönünden kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Hükümden sonra müştekiler M.. S.. ve A.. D.."ın şikayetlerinden vazgeçtiklerine dair dilekçelerin 28/01/2014 tarihli mahkeme yazısı ile UYAP üzerinden Dairemize gönderildiği anlaşılması karşısında, TCK"nın 73/4. maddesi uyarınca sanığa şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorulup, sonucuna göre davaların düşmesine karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 26/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.