MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


... 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25/04/2016 tarih ve 2010/850-2010/850 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati haciz kararına itiraz eden (borçlular) vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati hacze itiraz eden (borçlular) vekili, ihtiyati haciz kararına istinaden başlatılan takibe vaki itirazları üzerine takibin durduğunu, alacaklı tarafın takibin devamı için itirazın iptali veya kaldırılması yoluna gitmediğini, hacizin kesin hacze dönüşmediğini, ihtiyati haczin düşmesi gerektiğini ileri sürerek, ihtiyati haciz kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
Alacaklı vekili, itirazın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ihtiyati hacze itiraz nedenlerin İİK"nın 265. maddesinde sınırlı olarak sayıldığı, ileri sürülen nedenlerin bu nedenler arasında yer almadığı gerekçesi ile itirazın reddine karar verilmiştir.
Kararı, ihtiyati haciz kararına itiraz eden (borçlular) vekili temyiz etmiştir.
Alacaklı on gün içinde ihtiyati haciz kararının infazını istemiş olmasına rağmen, icra dairesince borçlunun malları ihtiyaten haciz edilmeden önce, alacaklının ihtiyati haciz kararından önce veya sonra yapmış olduğu ve genel haciz yolu ile takip üzerine, borçlunun ödeme emrine itiraz ederek, takibi durdurmuş olması icra dairesinin ihtiyati haciz kararını uygulayarak borçlunun mallarını ihtiyaten haciz etmesini önleyemeyeceği gibi, borçlunun, malları üzerine ihtiyati haciz konulduktan sonra ödeme emrine itiraz ederek takibi durdurmuş olması da, daha önce malları üzerine konulmuş olan ihtiyati haczin kaldırılmasını gerektirmez. Bu durum karşısında, somut olayın değerlendirilmesi ihtiyati haczin icrasına ilişkin olup, İİK m. 261 uyarınca görevli mahkeme icra mahkemesidir. Bu husus gözönüne alınmaksızın, davanın ihtiyati haciz kararına itiraz olarak değerlendirilerek ve işin esasına girilerek karar verilmesi doğru olmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle muteriz borçlular vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.