Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25203 Esas 2017/135 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25203
Karar No: 2017/135
Karar Tarihi: 09.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25203 Esas 2017/135 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen ve hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı verilen davada, temyiz başvurusunun incelenmesi sonucunda, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suça da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde gereklilik bulunmaktadır. Ayrıca, suç tarihinin gerekçeli karar başlığında yanlış yazıldığı, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği, müteselsilen tahsil edilen yargılama giderleri ile ilgili olarak 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırı davranıldığı tespit edilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/

17. Ceza Dairesi 2015/25203 E. , 2017/135 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suça da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2-“29.10.2013” olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “20.10.2013” olarak gösterilmesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Temyiz dışı sanık ... ile birlikte suç işleyen sanık ..."un kendi sebep olduğu yargılama giderlerinden ayrıca, suç ortağı ile birlikte ortak sebep olduğu yargılama giderlerinden ise kendi payı oranında sorumlu tuluması gerekirken müteselsilen tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 09.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.