Görevi yaptırmamak için direnme - Kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/3237 Esas 2014/7145 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3237
Karar No: 2014/7145
Karar Tarihi: 26.06.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - Kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/3237 Esas 2014/7145 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişiye görev yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine hakaret suçlarından dolayı mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, Adli para cezasının gün esasına göre belirlenmesi gerektiği gözetilmemiştir. Sanığın gözaltında geçirdiği 1 günlük sürenin gerekçeli karar başlığına eklenmesi ve bu sürenin TCK'nın 63. maddesine göre infaz aşamasında mahsup edilmesi mümkün görülmüştür. Direnme fiilini birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanmaması ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Temyiz itirazları reddedilerek, usul ve kanuna uygun hükümlerin onanmasına karar verilmiştir.
TCK'nın 61/8. maddesi adli para cezalarının gün esasına göre belirlenmesini öngörmektedir. TCK'nın 63. maddesi ise gözaltında geçirilen sürelerin infaz aşamasında mahsup edilmesini düzenlemektedir. TCK'nın 43/2. maddesi ise fiilin birçok kişiye karşı işlenmesi durumunda cezanın artırılmasını öngörmektedir.

5. Ceza Dairesi 2013/3237 E. , 2014/7145 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, Kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Adli para cezalarının gün esasına göre belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek TCK"nın 61/8. maddesine aykırı davranılması sonuca etkili sayılmamış, sanığın gözaltında geçirdiği 1 günlük sürenin gerekçeli karar başlığına mahallinde eklenmesi ve bu sürenin TCK"nın 63. maddesine göre infaz aşamasında mahsup edilmesi mümkün görülmüş, direnme fiilini birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanmaması ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA, 26/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.