Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/22938 Esas 2017/127 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/22938
Karar No: 2017/127
Karar Tarihi: 09.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/22938 Esas 2017/127 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesi'nde 2012/851-849 E-K. sayılı kararıyla hırsızlık suçundan verilen ve kesinleşen tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu halde 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması nedeniyle mahkumiyet kararı verildiği ancak bu kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca, TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suça da uzlaşma kapsamına alındığından, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde uzlaşma işlemleri yerine getirildikten sonra zorunluluk bulunması gerektiği vurgulanmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararı nedeniyle, hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu da belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi ve 254. maddesi
- Anayasa'nın 53. maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/22938 E. , 2017/127 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında, İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/851-849 E-K. sayılı kararıyla hırsızlık suçundan verilen ve 03.05.2012 tarihinde kesinleşen tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suça da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 09.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.