Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/26339 Esas 2017/109 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26339
Karar No: 2017/109
Karar Tarihi: 09.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/26339 Esas 2017/109 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, collezione isimli işyerinde hırsızlık yaptığı gerekçesiyle mahkum edilmiştir. Müştekinin ifadesi ve sanığın olay yerinden telaşlı bir şekilde çıkarken yakalanması delil olarak kullanılmıştır. Ancak mahkeme, hüküm verirken TCK'nın ilgili maddelerinin yanlış uygulanması ve etkin pişmanlık hükümlerinin gerçekleşmemesi gibi nedenlerle temyiz nedenleri yerindedir ve hükmün bozulmasına karar verilmiştir. TCK'nın 142/1-b bendine uyan hırsızlık suçu, 141/1. maddesi ile uygulanamayacağı belirtilmiştir. Dosyada mevcut olay yeri tutanağına göre, sanıkın eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı ancak TCK'nın 35. maddesi uygulanmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik verdiği iptal kararlarının infaz aşamasında da gözetilebileceği ifade edilmiştir. Mahkeme kararında, TCK'nın 142/1-b, 141/1., 168. ve 35. maddeleri yer almaktadır.

17. Ceza Dairesi 2015/26339 E. , 2017/109 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Müştekinin kolluk tarafından alınan 12.01.2008 tarihli ifadesi sırasında hırsızlık yapıldığını collezione isimli işyerindeyken fark ettiğini beyan ettiği, sanığın da aynı mağazadan telaşlı bir şekilde çıkarken görülüp yakalandığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-b bendine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu ve atılı eylemin uzlaşma kapsamında kalmadığı kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin kolluk tarafından alınan 12.01.2008 tarihli ifadesi sırasında hırsızlık yapıldığını collezione isimli işyerindeyken fark ettiğini beyan ettiği, sanığın da aynı mağazadan telaşlı bir şekilde çıkarken görülüp yakalandığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-b bendine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu halde aynı Kanun"un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması,
2-Sanığın müştekiye ait cüzdanı işyeri içerisinden çaldıktan sonra hızla olay yerinden uzaklaştığı, devriye görevini ifa eden ve sanığı önceden tanıyan kolluk görevlilerinin durumundan şüphe ederek sanığı durdurduğu, sanığın henüz üst araması işlemine geçilmeden önce cüzdanı çıkartarak kolluk görevlilerine teslim ettiği olayda, sanık yakalandıktan sonra arama işlemi üzerine cüzdanın bulunabileceği, kolluk görevlileri tarafından el koymanın kaçınılmaz olduğu bu durumda sanığın çaldığı cüzdanı çıkartıp vermesinde etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma koşulları gerçekleşmediği halde, TCK"nın 168. maddesi uygulanmak suretiyle ceza indirimine gidilmesi,
3-Dosyada mevcut olay yeri tutanağına göre sanığın işyerinden çıktığı sırada kolluk görevlileri tarafından görülerek kesintisiz takip sonucu müştekiye ait cüzdan ile birlikte yakalanması karşısında eylem teşebbüs aşamasında kaldığı halde TCK"nın 35. maddesinin uygulanmaması,
4-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden,bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 09.01.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.