KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1. Sanık ..."in müşteki ..."e karşı kasten yaralama ve hakaret suçlarından verilen beraat kararlarına dair müşteki vekilinin temyizlerinin incelenmesinde; Müşteki ..."ün 30/12/2013 tarihinde, talimatla alınan ifadesinde, sanık ..."den şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, müşteki vekilinin bu sanık hakkında kararı temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, müşteki ... vekilinin TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2. Sanık ..."un, müşteki ..."e karşı hakaret suçundan verilen beraat kararına dair müşteki vekilinin temyizinin incelenmesinde; Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görüp, CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve 30/12/2013 tarihli duruşmada, sanık ... yönünden davaya katılmak istediğini belirten şikayetçi ..."ün bu isteği ilk derece mahkemesince karara bağlanmamış ise de, temyiz dilekçesinin içeriği gözetilerek, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca şikayetçinin davaya katılmasına karar verilerek, temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: Eyleme ve yükletilen suça yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 26/04/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.