MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 06/01/2016 tarih ve 2015/906-2016/2 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkil şirketten 14.08.2015 tarihli sözleşme ile satın almış olduğu taşımacılık hizmet bedelini ödemediği gibi haksız ve kötü niyetli olarak yapılan icra takibine itiraz ettiğini, noter ihtarnamesi ile sözleşmenin haklı nedenle feshedildiğini bildirdiğini, sözleşmenin imzalanmasından feshedildiği tarihe kadar müvekkilinin sunduğu hizmet bedeli olarak 50.466,49 TL"nin avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, 6102 sayılı TTK"nın 4/1 maddesi uyarınca davanın ticari dava sayılmasının mümkün olmadığı uyuşmazlığa bakmakla Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi"nin görevli olduğu belirtilerek mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsiline ilişkindir. Mahkemece, davalı vakfın tacir olmadığı gerekçesiyle asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğu belirtilerek görevsizlik kararı verilmiştir. Ancak somut olayda davalı vakıfa ait özel okulun öğrencilerinin taşınması sözkonusu olup bu özel okulun gelir sağlamak amacıyla faaliyet gösterip göstermediği dolayısıyla Tüketici Kanunun 3. maddesinin k fıkrasında zikredilen ”taşıma”nın mesleki ve ticari amaçla yapılıp yapılmadığı hususu değerlendirilmek suretiyle tüketici mahkemesinin mi yoksa ticaret mahkemesinin mi görevli olduğuna karar vermek gerekirken davalı vakfa ait okulun gelir sağlamak amacıyla işletilip işletilmediği araştırılmadan asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğundan bahisle karar verilmesi doğru görülmemiş hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 28/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.