Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/25181 Esas 2014/8717 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/25181
Karar No: 2014/8717
Karar Tarihi: 06.05.2014

Resmi belgede sahtecilik - dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/25181 Esas 2014/8717 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz itirazları incelendiğinde, sahtecilik suçuna verilen cezada isabetsizlik görülmediği için hüküm istem gibi onanmıştır. Ancak dolandırıcılık suçuna verilen cezada, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar olan zaman diliminde dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, dolandırıcılık suçuna verilen ceza bozulmuş ve kamu davası sanık hakkında düşürülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- Resmi belgede sahtecilik suçu için 765 sayılı TCK'nun 342/1. maddesi
- Dolandırıcılık suçu için 5237 sayılı TCK'nun 158/1-f, 52/2, 53 ve CMK'nun 326/son maddeleri
- TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddelerindeki dava zamanaşımı
- CMK'nun 223/8 ve 321. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2012/25181 E. , 2014/8717 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan 765 sayılı TCK.nun 342/1. maddesi gereği 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı TCK.nun 158/1-f, 52/2, 53 ve CMK.nun 326/son maddeleri gereği 1yıl 2 ay hapis ve 2.000 TL apc ile cezalandırılmasına ve belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına dair.

I- Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Bozma üzerine yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı arttırıcı ve azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkan verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlenerek sonucuna göre hüküm kurulmuş, CMK.nun 231. maddesinin uygulanmama gerekçesi gösterilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; yüklenen suçun cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 20.12.2004 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321.
2
maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 06.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.