
Esas No: 2017/19022
Karar No: 2018/27954
Karar Tarihi: 20.12.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/19022 Esas 2018/27954 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının davalıya ait iş yerinde 02/08/2004-01/03/2011 tarihleri arasında çalıştığını, çalışması devam ederken işten çıkarıldığını, aylık net 1.050,00 TL ücret ile çalıştığını, haftanın yedi günü 03:00-15:00 saatleri arası çalıştığını,yıllık izinlerini kullanmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davalının davacıyı işten çıkarmadığını,davacının işten tazminat isteyerek ayrılmak istediğini beyan ettiğini, kendisine tazminat ödemeyeceğini, işten ayrılmak isterse ayrılabileceğinin belirtildiğini, davalının maaşlarını elden ödemesini fırsat bilerek geriye dönük maaşlarını dava etmekle tazminat davası açabileceğini söyleyerek tehdit ettiğini, davacının ekmek pişirme işini yaptığını, bir sabah bir akşam olmak üzere iki defa fırın yandığını ve ikişer üçer saat üretim yapıldığını, işin niteliği gereği 7,5 saat mesainin asla aşılmadığını, zaten bir insanın günlük on iki saat odun fırınının karşısında ekmek pişirmesinin de hayatın olağan akışına aykırı olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin kim tarafından ne şekilde feshedildiği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı, işveren tarafından iş sözleşmesine haklı bir neden olmadan son verildiğini iddia etmiştir. Davalı yan, davacının işten kendisinin ayrıldığını savunmuştur.Her ne kadar Mahkemece davalı tarafça davacının kendi isteği ile çıktığı belirtilmesine rağmen buna ilişkin herhangi bir evrakın bulunmadığı, davalının davacıyı işten çıkarttığı gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı hüküm altına alınmış ise de;özellikle davacı tanığı İbrahim Deprem fırın sahibinin ekmeklerin altı yanıyor diye uyarıda bulunduğu, bunun üzerine davacınında yarın aramamaları işi bıraktığını bir daha işe gelmeyeceğini belirttiğini beyan ettiği, davalı tanıklarının davacının kendisinin işten çıktığını beyan ettikleri, tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler ile tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde iş sözleşmesinin davacı tarafından feshedildiği ve feshin haklı nedene dayanmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddine karar verilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücretleri tanık beyanlarına göre hesaplanmış olup,uygun bir indirim yapılmadan karar verilmesi hatalı olup, bu husus bir diğer bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20/12/2018 gününde oybirliği ile karar verildi