Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/715 Esas 2020/3759 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin davalıdan güvenlik hizmeti aldığını, davalı şirketin kendi işçisinin iş akdini haksız yere feshetmesi üzerine dava dışı işçi tarafından açılan işçilik alacaklarının tahsiline yönelik davanın işçi lehine sonuçlanması üzerine, ilamla belirtilen alacakların işçiye ödendiğini, davalının alt işveren olarak bu alacaklardan sorumlu olduğunu ileri sürerek, 13.062,92 TL"nin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerinin temyizi üzerine, ""davalının kendi işçisinin işçilik haklarını ödememesinden dolayı işçi alacağının artmasına sebebiyet verdiği nazara alınarak bir karar verilmesi gerekirken, alacağın artmasına davacının sebebiyet verdiğinin kabulünün doğru olmadığı"" gerekçesiyle Dairemizce bozulmakla, mahkemece uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davalının iş mahkemesi kararı ile belirlenen işçi alacaklarından sözleşme gereği sorumlu olduğu, davacının ödediği miktar ile mahkeme ve icra masraflarını davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle 6.425,19 TL"lik kısım yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, davacı tarafından fazla yatırılan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 23.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.