Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1990 Esas 2018/11442 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde saat 13.20 sıralarında katılanın idaresindeki motosiklet ile eğimli, düz, zemini ıslak ve nemli, asfalt kaplamalı iki yönlü yolda,yağmurlu havada seyrederken dört yönlü kontrolsüz kavşağa geldiğinde, kavşağa sağ taraftan giren sanık idaresindeki otomobil ile çarpışması sonucu, motosiklet sürücüsünün vücudunda hayati fonksiyonlarını ağır 5. derecede etkileyecek kemik kırığı meydana gelecek şekilde, motosikletteki yolcunun ise vücudunda hayati fonksiyonlarını ağır 4 derece etklileyecek kemik kırığı şeklinde yaralandığı olayda; oluşa ve kabule göre tali kusurlu kabul edilen sanık hakkında meydana gelen zarar karşısında tayin edilen ceza miktarında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin tali kusurlu sanık hakkında fazla ceza verildiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirlenmemesi suretiyle TCK‘nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 4. paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 1 yıl 3 ay hapis cezasının yaşı, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK‘nın 50/4-1a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK‘nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 455 tam gün olarak belirlenmesine, TCK‘nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 9.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.