17. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5487 Karar No: 2017/49 Karar Tarihi: 09.01.2017
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/5487 Esas 2017/49 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen ve sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilen bir dava temyiz edildi. Sanık için daha önce başka bir suçtan dolayı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmişti. Ancak sanığın denetim süresi içinde ikinci suçu işlemesi nedeniyle mahkumiyet hükmü verildi. Yapılan incelemede, sanığın ilk suçu işlediği tarihten bu yana geçen süre nedeniyle cezanın zamanaşımına uğradığı belirlendi ve dava düştü. Bu karar, 765 sayılı TCK'nın 491/3. maddesi ile 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak verildi.
17. Ceza Dairesi 2016/5487 E. , 2017/49 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Sanık için; mahkemenin 17.02.2002 tarihinde işlenen suç için 09.04.2009 tarihinde 5271 sayılı CMK"nın 231/6-son cümlesi hükmü uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdiği ve bu kararın 06.05.2009 tarihinde kesinleştiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden itibaren ve denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 14.04.2014 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle 03.07.2014 tarihinde hükmün açıklandığı; böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 06.05.2009 ila deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 21.02.2012 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede; Sanığın kahvede oyun oynarken müştekinin telefonunu çalma şeklindeki eylemine uyan suçun işlendiği tarih olan 17.02.2002 ile inceleme tarihi arasında sanık hakkında uygulanan ve zamanaşımı süresi bakımından lehe olan 765 sayılı TCK"nın 491/3. maddesinde öngörülen cezanın tür ve süresine göre aynı Yasa"nın 102/4, 104/2. maddelerinde yazılı 7 yıl 6 aylık sürenin geçmiş bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 09.01.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.