Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/75 Esas 2017/3974 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davacının 31.04.1996-30.04.2008 tarihleri arasında 1479 sayılı Kanuna tabi sigortalılığının iptali ile 01.02.2010 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsisi ve ödenmeyen aylıkların faizi ile tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Eldeki davada, davacı hakkında kesinleşen mahkeme kararı gereğince, ilk kez 25.08.2013 tarihinde toptan ödeme yapılmak suretiyle bir aylık bağlandığı, bağlanan bu aylığın başlangıç tarihinin 01.02.2010 tarihi yerine 01.05.2010 tarihi olarak kabul edilmesi nedeniyle davalı kurum tarafından aylığın düzeltildiği ve 01.02.2010-30.04.2010 tarihleri arasında kalan aylıkların da toptan ödeme yoluyla ve faizsiz olarak 26.12.2013 tarihinde davacıya ödendiği anlaşılmakta olup, Mahkemece davalı kurumun işlemleri ve toptan ödeme tarihlerine göre bozma kararımızda belirlendiği şekilde 3 aylık sürenin de dikkate alınması suretiyle faiz tutarını belirleyen denetlenebilir bir rapor alındıktan sonra bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik araştırma ve yanılgılı değerlendirme ile karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı ve davalı Kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları nazara alınmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz harcının davacıya iadesine, 09.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.