Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/12398 Esas 2013/1751 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... .. vekili Avukat... tarafından, davalı ... aleyhine 10/02/2006 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 21/01/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 06/02/2013 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
(M)


KARŞI OY YAZISI

Haksız eylemlerle ilgili tazminat davalarında uzamış ceza zamanaşımının uygulanmasının yasal dayanağı BK"nun 60/2. maddesi olup, bu uygulama bazı ayrık durumlar dışında çoğunlukla suç sayılır eylemi işleyenler hakkındadır. Malca sorumlu özel ve tüzel kişilere uzamış ceza zamanaşımının uygulandığı pek az yer vardır. Bunlar yasalarda tek tek sayılmıştır. (Örnek 2918 sayılı Kanun"un 85. md. 6762 sayılı Yasanın 65/son fıkrası, yürürlükten kalkmış olan TCK"nun 465. maddesi)
Yukarıda açıklananlar dışında 5237 sayılı yeni TCK"nın 20. maddesinin ikinci fıkrasında "Tüzel Kişiler hakkında ceza yaptırımı uygulanmaz" denilerek kesin bir sınır çizilmiştir. Yenilenmiş Yargıtay İçtihatlarına göre de tüzel kişiler ceza davasında yargılanamadıkları için haklarında uzamış ceza zamanaşımı süresinin uygulanamayacağı yönündedir.
Somut olayda olay 03/09/2004 tarihinde meydana gelmiş olup tazminat davası 02/10/2006 tarihinde açılmıştır. BK."nun 60/1 maddesinde düzenlenen 1 yıllık zamanaşımı dolmuş olup, davalı kurum zamanaşımı def"inde bulunduğundan davanın zamanaşımından reddi gerekirken davalı kurum yönünden kabulüne karar verilmesi bozma nedeni olduğundan çoğunluğun onama yolundaki görüşüne katılmıyorum. 06/02/2013