Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Balıkesir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.09.2018 tarih ve 2017/139 - 2018/409 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma, Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : 1) Sanıklar ..., .... TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri,
Sanık ..."in TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 221/4-son, 221/5, 62, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyetlerine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi,
2) Sanık ... yönünden TCK"nın 220/7-1 yollamasıyla 314/2, 220/7-2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyetine ilişkin hükmün düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddi,


Bölge Adliye Mahkemesince sanık ... yönünden silahlı terör örgütüne üye olma suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine alınan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 264/1. maddesi gereğince kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciinin belirlenmesinde yanılma, başvurucunun haklarını ortadan kaldırmayacağından sanık müdafiinin 13.12.2019 tarihli itiraz dilekçesinin temyiz başvurusu olduğu belirlenerek yapılan incelemede:
Bölge Adliye Mahkemesince kesin olarak verilen silahlı terör örgütüne yardım etme suçunun 24.10.2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 286. maddesine eklenen 3. fıkrada temyiz kapsamına dahil olduğu, aynı Kanunun 31. maddesi ile Ceza Muhakemesi Kanununa eklenen 5. maddesine göre 286. maddenin üçüncü fıkrasında yapılan düzenlemenin, bu maddenin yayımlandığı tarihten itibaren on beş gün içinde talep etmek koşuluyla aynı suçlarla ilgili olarak Bölge Adliye Mahkemelerince verilmiş kesin nitelikteki kararlar hakkında da uygulanacağı, ancak sanık müdafiinin süresinden sonra 21.11.2019 tarihinde temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz talebinin reddine ilişkin verilen 28.11.2019 tarihli ek karar usul ve kanuna uygun bulunduğundan temyiz talebinin CMK’nın 298. maddesi gereğince reddiyle redde ilişkin ek kararın ONANMASINA,
I-Sanıklar ..., ...,.., ..., ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık ..."in çocuklarını örgütle iltisaklı okula göndermesinin ve Bank Asya nezdindeki mutad hesap işlemlerinin müsnet suç yönünden delil ya da örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek ve sanık ..."nin Bank Asya nezdinde açılmış bir hesabı bulunmadığı anlaşılmakla İlk
Derece Mahkemesinin gerekçeli kararında sanık ... yönünden örgüt başının talimatı üzerine destek amaçlı Bank Asya"ya para yatırdığı kanaatine varıldığına dair dosya kapsamıyla uyuşmayan gerekçeye yer verilmesi sonuca etkili görülmeyerek yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanıklar ..., ve sanıklar müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 Esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 Esas, 2017/3 sayılı kararında; "ByLock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bir suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağı"nın kabul edildiği gözetilmekle,
ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın, ByLock uygulamasını kullandığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde teknik verilerle tespiti halinde, ByLock kullanıcısı olduğuna dair delilin atılı suçun vasfının tayini açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren ve hükümden sonra dosyaya geldiği anlaşılan ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının CMK"nın 217. maddesi uyarınca sanık ve müdafiine okunarak diyecekleri sorulduktan sonra yargılamaya devamla bir hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmesi lüzumu,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Balıkesir 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.