Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1000 Esas 2018/11410 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62, 50/4,52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafiinin ve sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanıklar hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, sanığın ekonomik ve diğer şahsî hâllerinin göz önünde bulundurulması gerektiği gözetilmeksizin, gelir durumları dikkate alınarak sanıklar hakkında, tayin edilen cezanın TCK"nın 52/2. maddesi gereğince günlüğü 30.-TL üzerinden paraya çevrilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
2-Sanık ... hakkında uygulanacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, mesleği şoförlük olan sanığın 2 yıl süreyle sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
3-Sanıklar hakkında hükmedilen 2 yıl 11 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, gün para cezasının ve yasal dayanak olan yasa hükümlerinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesi ile TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.