Ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2012/5925 Esas 2014/1379 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/5925
Karar No: 2014/1379
Karar Tarihi: 06.03.2014

Ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2012/5925 Esas 2014/1379 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Bandırma Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık Tufan'ın ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama suçundan mahkumiyetine dairdir. Mahkeme, delillerin incelenmesi sonucunda suçun sübut bulduğunu ve sanığın suçlu olduğunu kabul etmiştir. Hükmün bozulmasını gerektiren nedenler arasında, sanığın haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına dair karar yerinde tartışmanın yapılmaması ve TCK'nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca hüküm verilirken altsoyu dışındaki kişiler için hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksunluk hali bulunacağına dair gözetilmesi gereken bir detayın atlanmış olması yer almaktadır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi (haksız tahrik)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (koşullu salıverme) ve 53/1-c bendi (velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluk)

1. Ceza Dairesi 2012/5925 E. , 2014/1379 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No: 1 - 2012/136567
MAHKEMESİ : Bandırma Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO: 30/03/2012, 2011/45 (E) ve 2012/98 (K)
SUÇ : Ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık Tufan hakkında maktul Metin"i ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-Sanığın kolluktaki ilk ifadesinde maktulün kendilerine doğru küfür ederek geldiğini ve kendisinin üzerine doğru gelmesini engellemek için maktulu iteklediğine yönelik savunması, tanıklarında olay öncesi maktul ve sanık arasında tartışma olduğuna yönelik beyanları karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmasız bırakılması,
2-TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki "velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun" sadece sanıkların kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 06/03/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.