Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2012/3917 Esas 2014/1375 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/3917
Karar No: 2014/1375
Karar Tarihi: 06.03.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2012/3917 Esas 2014/1375 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bayburt Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık Fatih'in mağdur Gökmen'e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçu işlediği tespit edildi. Ancak, mahkeme sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğunu ve cezayı bu doğrultuda belirledi. Sanık ve müdafinin temyiz itirazları sonucunda hüküm bozuldu. 5237 sayılı TCK'nun 61. maddesi gözetilerek kasten yaralama suçunda temel cezayı düzenleyen 86/1 maddesi uyarınca üst sınırdan ceza tayini ve kemik kırıklarının sayısı ve hayati fonksiyonlarındaki etkisi gözetilerek yarı oranına kadar artırım öngören 87/3 maddesi uyarınca üst sınırdan artırım yapılması gerektiği belirtildi.
1. Ceza Dairesi         2012/3917 E.  ,  2014/1375 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No: 1 - 2012/32644
    MAHKEMESİ : Bayburt Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ VE NO: 16/11/2011, 2009/55 (E) ve 2011/34 (K)
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1-Sanık Fatih müdafiinin tayin olunan cezanın miktarı itibariyle duruşmalı inceleme isteminin reddine karar verilmiştir.
    2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Fatih"in mağdur Gökmen"e yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin teşdide, haksız tahrikin derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
    Ancak;
    Oluşa ve dosya kapsamına göre, mağdur Gökmen"in sanık Fatih"in dayısının oğlu olduğu, mağdurun babasının olaydan bir süre önce öldüğü, olay günü miras anlaşmazlığı nedeniyle sanığın akrabası olan üvey annesi Hava ve kardeşi O.. F.."ın mağdur tarafından darp edildiği, bunun üzerine sanığın yönetimindeki araçla olay yerine geldiği, duvar kenarında bulunan mağdurun üzerine aracı sürerek mağdurun bacaklarının duvar ile araç arasında sıkışmasına neden olacak şekilde mağdura kasten çarptığı ve hayati tehlike geçirmeksizin sol femurda, sağ tibia ve fibulada 6. (ağır) derecede parçalı kırıklara neden olacak şekilde mağduru yaraladığı, mağduru araç ile duvar arasında sıkışmış vaziyette bırakan sanığın araçta bulunan sopa ile mağdura birkaç defa vurduktan sonra olay yerinden ayrıldığı olayda; mağdurdaki yaraların yeri ve niteliği, engel bir durum bulunmamasına rağmen sanığın eylemine kendiliğinden son vermesi hususları birlikte gözönüne alındığında, sanığın eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olmadığı, eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu ve 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi gözetilerek kasten yaralama suçunda temel cezayı düzenleyen 86/1 maddesi uyarınca üst sınırdan ceza tayini ve kemik kırıklarının sayısı ve hayati fonksiyonlarındaki etkisi gözetilerek yarı oranına kadar artırım öngören 87/3 maddesi uyarınca üst sınırdan artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde suç niteliğinde yanılgıya düşülerek kasten öldürme suçuna teşebbüsten hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 06/03/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.