Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/4747 Esas 2018/17133 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemelerinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanıkların müştekinin oturduğu apartmana girerek saat 19.27 ile 19.36 arasında suça konu bisikleti çaldıklarının kamera kaydından tespit edilmesi ve UYAP kayıtlarına göre yaz saati uygulaması da dikkate alındığında TCK"nın 6/1-e maddesi gereğince suç tarihinde gece vaktinin 20.12"de başladığının anlaşılması karşısında; sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerde eylemin gündüz vakti işlendiğinin kabulü ile hüküm kurulması gerekirken, TCK"nın 143. ve 116/4. maddeleri uyarınca arttırım yapılmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
2)Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde hükümlülüğün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemiş olması,
3)Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 151/1. maddesi gereğince verilen 4 ay hapis cezasından aynı Yasa"nın 62. maddesi gereğince indirim yapılarak 3 ay 10 gün adli para cezasına karar verilmek suretiyle hükümde karışıklığa sebep olunması,
4)Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 1 yıldan fazla süreli erteli hapis cezası verilmesine rağmen TCK"nın 53. maddenin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
5) Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafilerinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerinin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 27.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.