Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/4277 Esas 2015/16141 Karar Sayılı İlamı

İŞ MAHKEMESİ

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalı şirkette 05/09/2005 tarihinde işe başladığını, halen işyerinde dokuma ustası olarak çalıştığını, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, bu alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının fazla mesaisinin bulunmadığını, genel tatillerde işyerinde çalışma yapılmadığını savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Uyuşmazlık fazla mesai ve genel tatil alacağından yapılan indirim oranı noktasında toplanmaktadır.
Fazla çalışma ve genel tatil çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışma ve genel tatil çalışmasının tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan genel tatil ve fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir(Yargıtay 9.HD. 21.03.2012 gün, 2009/48913 E, 2012/9400 K).
Davacı tanık beyanlarının yanısıra iş müfettişinin iş yerinde yaptığı denetim sonrasında düzenlediği rapor da gözetilerek hesaplanan fazla çalışma ve genel tatil alacağından yapılan %45 indirim hakkın özünü etkileyecek nitelikte fazladır. Daha makul bir oranda indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
3- Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 04/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.