Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/2099 Esas 2014/3361 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2099
Karar No: 2014/3361
Karar Tarihi: 17.03.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/2099 Esas 2014/3361 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi evlenme yapmadan dinsel törenle evlenme suçundan Diyarbakır 2. Çocuk Mahkemesi tarafından 500 TL adli para cezasına çarptırılmış ve hükmün açıklanması geri bırakılmıştır. Ancak Yargıtay 14. Ceza Dairesi, kanunun açık ihlali nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının yanlış olduğuna karar vermiştir. Sanık hakkında çocuk koruma kanununa göre hükmün açıklanması geri bırakılabileceğinden Mahkeme kararında bir yanlışlık olmadığı sonucuna varılmıştır. Konuyla ilgili kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 230/5, 31/2, 62 ve 50/3. maddeleri, 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun medenî nikah ile ilgili hükmü, 5271 sayılı CMK'nın 231/14. maddesi, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun değiştirilen 23. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2014/2099 E. , 2014/3361 K.
"İçtihat Metni"

Aralarında resmi evlenme olmaksızın evlenmenin dinsel törenini yaptırma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı TCK.nın 230/5, 31/2, 62 ve 50/3. maddeleri gereğince 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve CMK.nın 231. maddesi uyarınca sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Diyarbakır 2. Çocuk Mahkemesinin 01.03.2011 gün ve 2009/489 Esas, 2011/141 sayılı Kararının;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Kanunun 230/5. maddesinin Anayasa"nın 174. maddesi ile koruma altına alınmış olan 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun medenî nikah ile ilgili hükmünü koruyarak bu hükmü ihlâl eden eylemleri yaptırım altına aldığı, söz konusu maddenin 5271 sayılı Kanunun 231/14. maddesinde belirtilen suçlardan olduğu ve bu nedenle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin mümkün olmadığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13.01.2014 gün ve 94660652-105-21-10418-2013/962/2859 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Sanığın yaşı ve hükmedilen ceza miktarı nazara alındığında suç tarihinde yürürlükte bulunan 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 19.12.2006 gün ve 5560 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 23. maddesi gereğince sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebileceğinden Diyarbakır 2. Çocuk Mahkemesinin 01.03.2011 gün ve 2009/489 Esas, 2011/141 sayılı Kararında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, kanun yararına bozma istemi yerinde görülmediğinden talebin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 17.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.