7. Ceza Dairesi Esas No: 2018/3554 Karar No: 2021/1604
5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3554 Esas 2021/1604 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan dolayı sanığın mahkumiyetine karar verilmesi ve diğer sanıkların da cezalarında artırım yapılması şeklinde özetlenebilir. Ancak, yerel mahkemenin dosya kapsamına uymayan yetersiz gerekçe ile sanık hakkında mahkumiyet kararı vermesi, sanıkların ferdi olarak suç işledikleri gözetilmeden toplu kaçakçılık olarak değerlendirilmesi ve kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmesi gerektiği halde müsadere yerine nakil aracının müsaderesine yer olmamasına karar verilmesi gibi hatalı tespitler nedeniyle karar bozulmuştur. Yargılama sürecinde uygulanabilecek olan etkin pişmanlık uygulaması gibi unsurlar da kararın bozulmasına neden olarak belirtilmiştir. Detaylı açıklamalar için kanun maddeleri şöyle sıralanabilir: 5607 sayılı Kanunun 4/2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasaların 61. ve 62. maddeleri, 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve TCK'nun 53. maddesi, 54/4. maddesi.
7. Ceza Dairesi 2018/3554 E. , 2021/1604 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere, nakil aracının müsaderesine yer olmadığına
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; 1. 01.10.2012 tarihli olay tutanağına göre, sanık ...’in sürücüsü, sanık ..., ... ve ...’nin yolcu olarak bulundukları araçta yapılan aramada, 7 adet çuval ve 1 adet poşet içerisindeki 180 kg. kaçak kestane ele geçirilen olayda; sanıklar İsrafil ile Hakan’ın aşamalarda değişmeyen savunmalarında, yolda araç bekleyen ... ile ...’yi el kaldırmaları üzerine araca aldıklarını, yanlarındaki çuvalların içinde ne olduğunu bilmediklerini ve atılı suçlamayı kabul etmediklerini beyan ettikleri, bu savunmalarının sanıklar ... ve ... tarafından da doğrulandığının anlaşılması karşısında, sanık ...’in mahkumiyetini gerektirir her türlü şüpheden uzak kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeksizin beraati yerine, dosya kapsamına uymayan yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, 2. Sanıkların atılı suçu ferdi olarak işledikleri gözetilmeden eylemin toplu kaçakçılık olarak değerlendirilmesi suretiyle sanıklar hakkında tayin edilen cezada 5607 sayılı Yasanın 4/2. maddesi gereğince cezalarında artırım yapılması, Kabule göre de; 1. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, 2. TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerekmesi, 3. Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde “TCK"nun 54 maddesi uyarınca müsaderesine" hükmedilmesi, Yasaya aykırı, sanıklar ... ve ... müdafiileri ile sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre bozma kararının hükmü temyiz etmeyen sanık ..."e sirayet ettirilmesine, 08.02.2021 tarihde oy birliğiyle karar verildi.