MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının sürücüsü olduğu araç ile kendisinin sürücüsü olduğu aracın çarpışması sonucu sağ ayağının kırıldığını, ayağına platin takıldığını, değnek yardımıyla yürüyebildiğini, beyin travması geçirdiğini, hastanede 10 gün yattığını, hastane masrafı yaptığını, halen raporlu olup çalışıp çalışamayacağının belli olmadığını, maddi tazminatta fazlaya dair haklarını saklı tuttuğunu, elem çektiğini beyanla, 6.000 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kazanın meydana gelmesine davacının sebebiyet verdiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının davasının kısmen kabulü ile; 5.381,68.-TL maddi ve 5.000,00.-TL manevi olmak üzere toplam 10.381,68.-TL tazminatın olay tarihi olan 06.04.2010 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Dava dilekçesinde açıkça faiz talep edilmemiştir. Mahkemece olay tarihi olan 06.04.2010 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmiştir. 6100 Sayılı HMK 26. maddesine aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi doğru değildir. Mahkemece taleple bağlı kalınarak faize hükmedilmemesi gerektiğinin gözetilmemesi doğru olmayıp bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK.nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının (1) nolu bendindeki ‘‘olay tarihi olan 06.04.2010 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte’’ ibareleri çıkartılmak suretiyle hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 25/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.