Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/21613 Esas 2007/1646 Karar Sayılı İlamı

Davacı iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf  vekilleri  tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici  sebeplere göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddine.
2- Davalının temyizine gelince ;
Dava, iş kazası sonucu sürekli işgöremezliğe uğrayan  davacının  manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece istek, ilamda belirtildiği şekilde kısmen kabul edilmiştir.
Bu tür tazminat davalarında Borçlar Kanununun 125. maddesine göre zamanaşımı olay tarihinden itibaren 10 yıldır. Somut olayda  davalı yasal sürede zamanaşımı iddiasında bulunmuş olup, olay 28.02.1992 tarihinde meydana gelmiş, dava ise 26.05.2006 tarihinde açılmış olduğundan Borçlar Kanunun 125. maddesinde düzenlenen zamanaşımı süresinin fazlasıyla geçmiş olduğu ortadadır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin  davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde tazminata hükmolunması bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine,  aşağıda yazılı temyiz harcının  davacıya yükletilmesine, 12.02.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.