Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/18782 Esas 2018/17110 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18782
Karar No: 2018/17110
Karar Tarihi: 27.12.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/18782 Esas 2018/17110 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen karar temyiz edilmiştir. Sanık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Doğrudan hükmolunan adli para cezalarının temyizi mümkün olmadığı için sanığın müdafiinin temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm de incelenmiştir. Sanığın motosikletleri iş yerinden çalarak kaçması suçun tamamlandığı anlamına gelmeyip, eksik ceza tayini yapılmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin iptal kararları infaz aşamasında değerlendirilebileceği için bozma nedeni yapılmamıştır. Sonuç olarak, Sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi
- TCK’nın 35. maddesi
- TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi

17. Ceza Dairesi 2016/18782 E. , 2018/17110 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktarları ve türlerine göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık ... ve temyiz dışı diğer sanığın müştekiye ait iş yerinin içerisinden suça konu motosikletleri çıkarıp sürükleyerek götürdükleri ve ihbar üzerine olay yerine intikal eden kolluk görevlilerinin sanığı suç yerinden uzaklaşmış olarak başka bir sokak üzerinde yakaladıkları, suç tamamlanmadan başlamış olan bir kesintisiz takip bulunmadığı anlaşılmakla, suçun tamamlandığı gözetilmeden, sanık hakkında TCK’nın 35. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 27.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.