Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/2056 Esas 2017/3896 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, hizmet ile prime esas kazancın tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmadan sonra ilâmında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
6100 sayılı HMK’nın 297. maddesinin (2). fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükümleri öngörülmüş olup, hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir. Zira tarafların o dava yönünden, hukuk düzenince hangi nedenle haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp değerlendirebilmeleri ve Yargıtay’ın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için, ortada, usulüne uygun şekilde oluşturulmuş; hükmün hangi nedenle o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeleri özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıktaki bir gerekçe bölümünün ve buna uyumlu hüküm fıkralarının bulunması, zorunludur.
Hal böyle olunca Mahkemece hükümde davada hizmet tespiti haricinde talep konusu olan prime esas kazançları açıkça belirtmeyerek hükme esas alınan bilirkişi raporunu kararın eki sayma yoluna gitmesi yukarıda belirtilen yasa hükmüne açıkça aykırıdır.
Ayrıca, kararın hizmet tespitine ilişkin kısmında genel itibariyle isabetsizlik bulunmamakla birlikte, davacı talebi gereği bilirkişi raporu doğrultusunda davacının davalı işyerinde 01.04.1994-22.05.1995 tarihleri arasında 382 gün çalışmış olduğunun tespitine karar verilmesi gerekirken bu sürenin hükümde 360 gün olarak belirlenmesi ve tüzel kişiliği bulunmayan İl Sağlık Müdürlüğüne bağlı ... Toplum Sağlığı Merkezi’nin davalı konumunda gösterilmesi de usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
Ne var ki bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, karar başlığında davalılar arasında sayılan “... Toplum Sağlığı Merkezi’nin” başlıktan çıkartılmasına, hükmün 1. bendinin silinerek yerine “davacının davalı yanında, Kuruma bildirilen süreler hariç olmak üzere 01.04.1994-22.05.1995 tarihleri arasında 382 gün çalışmış olduğunun tespitine, prime esas günlük kazanç yönünden;

Dönemler Prim Gün Sayısı Prime Esas Kazançlar
01.04.1994-30.04.1994 30 6.449.000.-TL 01.05.1994-30.08.1994 120 26.596.000.-TL 01.09.1994-31.12.1994 120 26.596.000.-TL 01.01.1995-31.03.1995 90 21.945.000.-TL 01.05.1995-22.05.1995 22 4.729.266.-TL TOPLAM 382 86.315.266.-TL
Olarak tespitine”, sözcük ve rakamlarının yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.