Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/15 Esas 2017/4545 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacı vekili; müvekkili ..."ın küçük kızı olan ..."a 12.05.2010 tarihinde davalının sevk ve idaresinde bulunan ... plakalı araç ile çarptığını ve yaralanmasına sebebiyet verdiğini, davacı müvekkilinin çocuğunun kazadan kaynaklanan sakatlığı nedeniyle müvekkilinin ve küçüğün kaza meydana geldikten sonra da ailece bu durumdan kaynaklanan üzüntüler ve zorluklar yaşadıklarını, davacı müvekkilinin, çocuğu ..."ın tedavisinin devam ettiği sürece yaninda bulunmak zorunda olduğundan çalışmak zorunda olduğu gündelik yevmiye işlerine gidemeyerek ve yol parası v.b. giderlerin harcanması sonucu toplam 5.000,00 TL"ye aşkın maddi kayıplarının olduğunu belirterek davacı anneye 6.000,00 TL maddi ve 4.000,00 TL manevi, davacı küçük ..."ya 5.000,00 TL, manevi tazminatın toplamından oluşan 15.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabul kısmen reddine, ... için 1.500,00 TL manevi tazminatın, ..."ın annesi ... için 500,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, manevi tazminat için fazlaya ilişkin talebin reddine, davacı tarafın maddi tazminat talebinin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 sayılı HMK"nin geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nin 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır. Davacı ... için hükmedilen 1.500,00 TL ve davacı ... için hükmedilen 500,00 TL manevi tazminata dair verilen karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 25/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.