Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira, kasten yaralama
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 267/1, 62, 50/1-a, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet,
Sanık ... hakkında; TCK"nın 86/2, 62, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının miktarı ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesindeki temyiz sınırı karşısında, hükmün kesin olması nedeniyle sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1-İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesi gerektiği, somut olayda; sanığın aşamalarda değişmeyen savunmalarının maddi vakalara dayandığı, eyleminin Anayasal şikayet hakkı kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve iddialarının ispat edilememiş olmasının sanığın iftira suçunu işlediğinin kanıtı sayılamayacağı gözetilmeden unsurları itibariyle oluşmayan iftira suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a-Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
b-Sanığın eylemi nedeniyle mağdurun evinde arama yapıldığı görülmekle, sanık hakkında TCK"nın 267/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 22.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.