Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/13842 Esas 2014/3313 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/13842
Karar No: 2014/3313
Karar Tarihi: 13.03.2014

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/13842 Esas 2014/3313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi, 2010/578 Esas, 2011/331 Karar numaralı dava kapsamında, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan hüküm vermiştir. Ancak, hüküm, yetersiz gerekçeyle verildiği gerekçesiyle temyiz edilmiştir. Mahkeme, mağdure ve katılanın anlatımlarına ve tanık beyanlarına yeterince itibar edilmediğini düşünmüştür. Ayrıca, mağdurenin ruh sağlığı hakkında yeterli inceleme yapılmamıştır. Bu nedenle, Adli Tıp Kurumu'ndan bir rapor talep edilmesi gerekmektedir. Hüküm, bu nedenlerle bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Kanun'un 103/1(a)-6 maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gösterilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2012/13842 E. , 2014/3313 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2011/317771
MAHKEMESİ : İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18.07.2011
NUMARASI : 2010/578 Esas, 2011/331 Karar
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdure ve katılan anlatımları ile dosya kapsamında dinlenen tanık beyanlarına neden itibar edilmediğinin tartışılıp ayrıntılı olarak açıklanmadan yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Mağdurenin mahkeme beyanı sırasında hazır bulunan sosyal hizmet uzmanının mağdurede anksiyete seviyesinin yüksek olduğunu belirtmesi karşısında, Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan veya Adli Tıp Kurumu Kanununun 7, 23/B ve 31. maddeleri gereğince Yükseköğretim Kurumları veya birimlerine bağlı hastanelerden, konunun uzmanı bir çocuk psikiyatrisinin katılımı ile Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulunun teşekkülüne göre oluşturulmuş en az 5 kişilik bir heyetten, mağdurenin ruh sağlığının bozulup bozulmadığı hususunda rapor alınarak, mağdurenin ruh sağlığının bozulduğu anlaşılır ise sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanunun 103/1(a)-6 maddesi kapsamında bulunup bulunmadığının tespiti ile sonucuna göre bu husustaki delilleri tayin ve takdirinin yüksek dereceli ağır ceza mahkemesine ait olacağı ve görevsizlik kararı verilmesi gerekeceği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.