Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/1052 Esas 2015/1866 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1052
Karar No: 2015/1866
Karar Tarihi: 26.02.2015

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/1052 Esas 2015/1866 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Denizli 3. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde açılan ihtisap ve mesken ihtiyacı sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkin davada, davacı taşınmazı satın aldığını ve yeni ihtiyacı için tahliye talep ettiğini belirtmiş ancak davalı eski malik olduğunu ve kira ilişkisi bulunmadığını savunmuştur. Mahkeme, davalının malik olduğunu kabul etse de, kira ilişkisinin kanıtlanmadığını belirterek tahliye talebini reddetmiştir. Bu karar, temyiz edildiğinde Yargıtay 6. Hukuk Dairesi tarafından da onanmıştır. Kararda 6100 sayılı HMK'ya eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek, HUMK'nın 428. maddesi uyarınca hükmün bozulması kararı verilmiştir. Kanun maddesi detaylı bir şekilde belirtilmemiştir.

6. Hukuk Dairesi 2015/1052 E. , 2015/1866 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Denizli 3. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/11/2014
NUMARASI : 2014/1024-2014/1295

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, iktisap ve mesken ihtiyacı sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı davaya konu taşınmazı 14.02.2014 tarihinde ihtiyacı için satın aldığını, iktisap ihtarının 24.02.2014 tarihinde davalı tarafa tebliğ edilmesine rağmen, taşınmaz boşaltılmadığından bahisle kiralananın tahliyesini talep etmiştir.
Davalı, davaya konu taşınmazın eski maliki olduğunu, evin bedeli ödenmediğinden İş Bankası tarafından taşınmaza el konulduğunu, davacı yeni malik ile aralarında kira ilişkisinin ve kararlaştırılan kira bedelinin bulunmadığını, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davalının eski malik olduğu kabul edilerek, davalının önceki malik olması hususunun davalıya özel bir hak bahsetmeyeceğinden, yeni iktisap ve ihtiyaç sebebiyle davaya konu taşınmazın tahliyesine karar verilmiştir.
Dava, yeni iktisap ve mesken ihtiyacına dayanılarak açılmış ise de, davacı davalının davaya konu taşınmazda kiracı olarak oturduğunu iddia etmemiş ve taraflar arasında da kira ilişkisinin varlığından söz etmemiştir. Bu durumda mahkemenin kabulünde olduğu gibi davalının malik sıfatı ile davaya konu taşınmazda oturduğu anlaşıldığından kiracı olduğu ispat edilemeyen davalının, davaya konu taşınmazdan tahliyesine karar verilmesi doğru değildir. Mahkemece davacının tahliye talebinin reddine karar verilmesi için hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.